W kilku poprzednich postach, do przeczytania których gorąco zachęcam, opisałem Wam funkcje wezwania do zapłaty i ugody pozasądowej, a także szerzej proces polubowności w dochodzeniu należności.
Jednak co jeśli wszelkie próby „dogadania się” z dłużnikiem spełzły na niczym?
➡️Podstawowa rada-nie czekajcie, aż dłużnik się zreflektuje, zmieni zdanie albo ktoś za niego podejmie decyzje o zapłacie. Niezwłocznie należy złożyć pozew o zapłatę do właściwego sądu.⬅️
Oczywiście polecam do tego etapu wykorzystywać prawników/kancelarie zajmujące się należnościami.
Czas, w jakim wierzyciel reaguje postępowaniem sądowym na brak zapłaty po 30 dniach „polubowności” powinien być możliwie najkrótszy z kilku powodów.
🔹Po pierwsze, jeśli dłużnik w czasie polubowności nie spłacił długu lub nie podpisał porozumienia, to możecie być niemal pewni, że ta sytuacja w kolejnych tygodniach nie ulegnie zmianie.
🔹Po drugie, nie ma nic ważniejszego w procesie windykacji należności niż konsekwencja działania.
Pozew o zapłatę jest naturalnym następstwem braku uregulowania zaległości i niesie za sobą konsekwencje, które dłużnik będzie musiał ponieść. Mowa tu o kosztach postępowania sądowego i wynagrodzenia Waszego prawnika.
Kolejna sprawa to kwestia zabezpieczenia wierzytelności przed jej przedawnieniem.
Wyrok/nakaz zapłaty daje możliwość wdrożenia egzekucji komorniczej, która prowadzi do „przymusowego” spłacenia należności (pewnie wszyscy to wiecie, ale bez wyroku sądu/nakazu zapłaty nie da się prowadzić egzekucji komorniczej).
💭Mam dla Was krótką podpowiedź.
Jednym z najczęściej powtarzanych błędów, który popełnia wierzyciel to zerwanie kontaktu z dłużnikiem i zaniechanie rozmów o spłacie dobrowolnej z powodu skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.
Pamiętajcie, że pozew z sądu zawsze można wycofać, co często stanowi ważny argument dla dłużnika i zarazem nie lada motywację do zapłaty.
Życzymy Wam powodzenia w dochodzeniu Waszych należności.